Bøger af Xosé Neira Vilas

There are three bestsellers of Galician literature: The Carpenter's Pencil by Manuel Rivas, a love story set in the Spanish Civil War; Winter Letters by Agustín Fernández Paz, about a man who decides to find out if a haunted house is really haunted (this title is also available from Small Stations Press); and perhaps most famously of all Memoirs of a Village Boy by Xosé Neira Vilas. This book, according to Wikipedia, is the most published work of Galician literature and has sold 700,000 copies in the Galician language. Now this work is being made available in an English translation by John Rutherford, founder of the Centre for Galician Studies at Oxford University and translator of Don Quixote and La Regenta for Penguin Classics. The book is a diary kept by Balbino, a village boy, 'in other words a nobody'. In the first chapter, he describes the village as 'a mixture of mud and smoke, where the dogs howl and the people die "when God sees fit"'. He would like to see the world, to go over seas and lands he doesn't know. He was born and brought up in the village, but now it feels small, cramped, as if he was living in a beehive. Behind the detailed description of village life, there is a fierce indictment of the iniquities of Galicia's feudal system, which is remarkable in a book first published in 1961, at the height of Franco's rule. Memoirs of a Village Boy paints a picture of the hardships and hard-won joys of life in a Galician village in the middle of the twentieth century, a life that was once common, but is now distant from our technology-dominated lives. It is a book to relish as one is transported by the richness of the language to another place and time.

Memoräoj de kampara knabo prezentas al ni adoleskan viv-lernadon en tre malfavoraj cirkonstancoj. Viläa knabo, Balbino, pene travivas malri¿econ kaj politikan, religian kaj soci-klasan subpremadon en la Galegio de la 1940aj jaroj, tuj post la hispana enlanda milito... Lia kreinto, Xosé Neira Vilas (1928-2015), naski¿is en Vila de Cruces, en la interna Galegio, kaj en 1949 elmigris al Bonaero, kie li kompletigis siajn studojn kaj komencis sian literaturan kaj intelektulan karieron, samtempe universalan kaj profunde galegan. Logita de la revolucia Kubo, li eklöis en Havano en 1961, kie li fondis la Galegan Fakon de la Literatura kaj Lingvistika Instituto... (Iolanda Galanes; Universitato de Vigo) --- Mi volis iel rakonti, kia estis la vivo de kampara knabo en la kvardekaj jaroj, t.e., en la tempo, kiam mi estis infano kaj laboris en la agroj kun miaj gepatroj kaj geavoj. Mi sentis intiman bezonon eligi el mi tiujn traviväojn. Mi konstatis, ke en la galega literaturo oni ne pritraktis tiun temon... (Xosé Neira Vilas) ---...¿i tiu romano de Xosé Neira Vilas estas atentinda kelkrilate. ¿i estas pinta verko de unu el la plej malgrandaj naciaj literaturoj de E¿ropo, la galega, verkita en lingvo kiu spertis longan subpremadon en Hispanio sub re¿oj kaj diktatoroj... Ni estas bon¿ancaj, ke en Suso Moinhos la romano tro­vis tiel talentan tradukanton. (Mark Fettes; Prezidanto de Universala Esperanto-Asocio)