Bøger af Arthur van Schendel

'Een Hollands drama' is het verhaal over Gerbrand, een rechtvaardige kruidenier, en zijn zwager Floris in het 19e eeuwse Haarlem. Beide raken verwikkeld in een strijd vanwege Floris' lichtzinnige en criminele gedrag, waarin Gerbrand zijn overleden broer herkent. In de koppige confrontatie met elkaar en de orthodoxie van het negentiende-eeuwse calvinisme gaan beide hun dood echter tegemoet. 'Een Hollands drama' is geschreven in Van Schendel's 'Hollandse periode.' Naast boeken als 'Het fregatschip Johanna Maria' en 'de Waterman' wordt het tot één van Van Schendel's bekendste romans gerekend.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

'De grauwe vogels' is een verhaal over de tuinbouwer Kasper Valk en speelt zich af in het Hollands rivierenland. Kasper verzet zich tegen het geloof in God. Hij vertrouwt boven alles in zijn eigen kracht, eerlijkheid en deugdzaamheid. Zijn vrouw Heiltje koestert daarentegen een diep geloof in God. Hoewel Kasper het ene ongeluk na het andere overkomt, slaat hij vele wijze adviezen van (diep gelovige) vrienden af en bijt hij zich koppig vast in zijn ongeloof. Hij houdt er zijn eigen betekenissen van eerlijkheid en menselijkheid op na en stapt niet af van zijn eigen overtuigingen.Vanuit Kasper's ratio dat niets bestand is tegen de loop der dingen relativeert Van Schendel het praktische nut van religie en overtuiging. Het lot, waarover Van Schendel vaker schrijft, blijft onvoorspelbaar. De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

'Het fregatschip Johanna Maria' is een realistisch geschreven en ontroerend werk van Arthur van Schendel, en tevens één van zijn belangrijkste en bekendste werken.Zeilmaker Jacob Brouwer krijgt in 1865 de driemaster Johanna Maria op het oog en besluit er mee naar alle delen van de wereld te varen onder leiding van verschillende kapiteins. Sommige kapiteins verzorgen zijn geliefde boot goed, andere verwaarlozen het.In 'het fregatschip Johanna Maria' ervaren we de worstelingen van Jacob's onvervulde verlangens en zijn ultieme droom: eigenaar worden van het Johanna Maria.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals Een zwerver verliefd (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; Een Hollands drama (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

De waterman Maarten Rossaart is een eigenzinnige en gereserveerde dijkenbouwer en buurtschipper. Als zoon van een dijkwachter heeft hij vanaf zijn jeugd constant contact met het water en er een speciale band mee opgebouwd. Het water is waar hij zich veilig waant, ook wanneer hij het godsdienstig overdraagzame en benauwende milieu probeert te onstnappen. Niet alleen weet Van Schendel in 'de waterman' een enorm historisch accurate sfeer over te brengen van het 19e eeuwse Nederland, maar hij stelt ook een aantal onrechtvaardigheden en onmenselijkheden flink aan de kaak. Als neoromantische schrijver weet hij de lezer in te laten zien hoe moeilijk het is om je aan van kinds-af-aan aangeleerde ideeën te ontworstelen.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

In gedetailleerde stijl geeft van Schendel in 'Het oude huis' een beschrijving van de tientallen bewoners van een oud huis aan de Herengracht in Amsterdam, van de 17e tot de 20e eeuw waarin Schendel zelf leefde.Het huis speelt de hoofdrol in het boek en vormt het decor voor de levens van tientallen bewoners, wiens levens in Amsterdam in rap tempo aan de lezer voorbijtrekken. De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals Een zwerver verliefd (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; Een Hollands drama (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

'Een zwerver verdwaald' is het vervolg op 'een zwerver verliefd', één van Van Schendel's bekendste werken. De enigszins melancholieke Tamalone reist in de late middeleeuwen af naar Venetië, waar hij talrijke personen ontmoet. Hier in Italië zet hij zijn geliefde zwerversbestaan voort, maar het ongebonden, geromantiseerde ideaal van het zwerven blijkt soms een onmogelijke illusie.

'De wereld een dansfeest', verschenen in 1938, is een bijzondere roman van Van Schendel vanwege het toendertijd als verassend en vernieuwend geldende vertelperspectief. De 19 personages vertellen in 19 hoofdstukken een fragment over het leven en de gecompliceerde liefde van twee talentvolle dansers. 'De wereld een dansfeest' wordt door velen als één van de belangrijkste werken van Van Schendel bestempeld.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

'Avonturiers' is een bundel met verhalen over ontdekkingsreizigers. De verhalen werden grotendeels geschreven toen de auteur in Italië rondom Florence en later Genua woonde. In zijn verhalen weet Van Schendel het reizen, lezen en verbeelden door elkaar te vlechten. Met zijn reisverhalen wil hij niet zozeer de kijk van de protagonist geven, vaak poogt hij vooral een ander te begrijpen. Ook voegt Van Schendel aan zijn reisverhalen vaak een historisch randje toe: zo begint 'Avonturiers' met 'Het boek der wonderen': een grotendeels fictief reisverhaal uit de veertiende eeuw over Jean de Mandeville. Met de overwegend fictieve verbeeldingswereld die Van Schendel opwekt in zijn verhalen zet hij de lezer aan tot reflectie op de werkelijkheid.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

'Herinneringen van een domme jongen' is een verzameling sprookjesachtige verhalen waarin uiteenlopende personages de hoofdrol bedeeld kregen, waaronder de domme jongen die zijn dagen al dromend door komt. Waar andere romans Van Schendel's realistische en concrete schrijfstijl laten zien, is dit boek een bewijs van zijn gevoel voor humor.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

De naar vrijheid strevende en fantasierijke zwerver Tamalone is ondanks zijn schijnbaar ongelukkige situatie tevreden met zijn leven. Zoals de titel doet vermoeden, wordt Talamone verliefd, op Mevena. Hij wordt zo verliefd dat hij alles oor haar doet, zelfs haar aan haar grote liefde helpen.-